De Chinese muur - China

Jake glimalchte en liep met haar mee. "Mooie uil" hij voelde Sera van positie veranderen onder zijn shirt. De slang hield zich altijd gedeisd ergens bij hem, vaak in jas- of broekzakken of onder zijn shirt. De vogel was iets opvallends "Mag ik vragen hoe hij of zij heet, en tot welke or.. soort ze behoort?" hij wou bijna met moeilijke termen gaan smijten. Regel een van neit opvallen was geen indruk achterlaten. damn it.

'Dankje', zei Lilly verlegen. Eigenlijk vond ze het een beetje raar om dankje te zeggen, want Cloud was geen ding of gewoon een huisdier. Nee, hij was echt een vriend van haar geworden. 'Hij heet Cloud', zei ze trots terwijl ze zachtjes de borstveren van de vogel streelde. 'Hij is een kerkuil', voegde ze eraan toe terwijl ze naar Cloud keek en niet naar Jake. Ze glimlachte even naar de vogel, want ze wist dat hij wel doorhad dat een glimlach betekende dat ze het fijn vond dat hij er was, en vervolgens keerde ze haar hoofd snel naar Jake en bestudeerde zijn gezichtsuitdrukking. Zou hij het raar vinden dat ze een uil bij zich had?

Jake glimalchte "Mooie naam, wolk, dat past wel" hij trok zijn trolley nog steeds achter hem aan "Ben je bang voor slangen?" hij keek haar aan met een vragende glimalch. Als ze dat neit was dna zou hij Sera showen en anders kon hij zich er nog steerd uitpraten.

Lilly lachte een beetje onzeker. 'Eh. Nee? Hoezo?', vroeg ze met een zenuwachtig lachje. Ze was er niet bang voor, maar ze vond het nou ook niet bepaald de leukste dieren om te hebben. Ze kreeg vaag het idee dat ze nu had gezegd dat ze er niet bang voor was, dat hij elk moment een slang uit zijn zak tevoorschijn zou halen. Met grote afwachtende ogen keek ze naar hem en ergens was er toch een beetje angst te bespeuren, maar dan moest je wel heel goed opletten om dat op te merken.

Jake glimlachte en knikte "Dan wil ik je met plezier voorstellen aan Sera" hij ging met een hand naar de hals van zijn shirt. Even gebeurde er neits maar toen kwam een klein zwart slangenkopje uit de hals. Het kleintje keek even rond voor ze zich uit zijn shirt om zijn arm liet glijden. Uieindelijk bedekte haar lichaam zijn hele arm. "Dit is mijn kleinste, Sera. Ze is een Koraalslang en voledig tam"

Met grote ogen keek Lilly naar de slang. 'Wauw', was het enige wat ze uit kon brengen. Ze had niet zo'n mooie slang verwacht. 'Kleinste? Hoe bedoel je?', vroeg ze aarzelend. Als dit de kleinste was, hoe groot zou de grootste dan zijn?!

Jake glimalchte "Ze is de kleinste. Thuis heb ik ook een konings cobra en een boa constrictor. Dus ze is de kleinste" hij liet haar om zijn handen wikkelen "Aleen ik kan niet met een Boa op sleeptouw over de chinese muur rijden weetje."

Lilly lachte. Ze zag het al voor zich; Jake met een reusachtige boa bij zich op de Chinese muur. Alle mensen zouden hem raar aankijken. 'Zou je eens moeten doen, kijken hoe de mensen reageren', grinnikte ze.

Jake lachte "Doe maar niet. Straks word ik opgepakt voor smokkel of zo" hij grijnsde. "Maar het is wel een grappig idee ja" hij grinnikte. Zich bedenkend hoe tiga mensen massas weg zou jagen terwijl ze verveeld gaapte.

Lilly grinnikte en keek naar haar schoenen. Ze trapte tegen een klein steentje dat voor haar voeten lag. 'Zullen we dan maar gaan lopen?', vroeg ze verlegen toen ze hem weer aankeek. Ze had niet echt zin om nog lang op dezelfde plek te blijven staan, want dat zou te veel opvallen als er trackers in de buurt waren.

Jake glimalchte en begon mee te lopen. "Ik houd wel van China, eigenlijk van heel Azie, maar het meest van china en rusland." hij glimalchte "Al is die laatste meestal aan de koude kant, het is er toch mooi en de mensen heel vriendelijk als ze je kennen"

Lilly luisterde geboeid naar wat Jake zei. 'Heb je al veel gereisd dan?', vroeg Lilly nieuwsgierig, terwijl ze een pluk die voor haar ogen hing, terug stopte achter haar oor. Meteen toen ze met haar hand de zachte veren van Cloud voelde, begon ze hem te aaien, maar bleef ongestoord verder lopen. Ze keek vooral naar de grond, zodat ze niet zo struikelen, maar keek af en toen ook vanuit haar ooghoeken nieuwsgierig naar Jake, afwachtend wat hij nog te vertellen had.

___________________________________
Ok... Sommige stukjes van mij slaan echt nergens op

Jake glimalchte "Oh, ja heel veel" hij bleef zijn trolley achter hem aanslepen. "Ik reis nooit met een vliegtuig, ik heb vliegangst" hij glimalchte een beetje verlegen. Hij had geen achte vliegangst, maar het zou makkelijker zijn dan zeggen: -ik ben bang dat de trackers me anders opmerken, en een boa en cobra meeslepen via een vliegtuig kost papierwerk- "Dus ik reis op alle mogelijke andere manieren. Wat inhoud dat ik allerlei landschappen lag aanschouwen als ik met een trein van noord rusland naar china ga" hij glimalchte "Of van japan naar zuid-Afrika. En nog vele andere reisen heb ik al gemaakt" hij glimalchte vrolijk naar haar.

Lilly keek hem glimlachend aan. Zelf reisde ze ook niet met het vliegtuig, niet omdat ze vliegangst had, maar omdat ze bang was dat de trackers haar op een vliegveld zouden ontdekken. 'Ik vlieg ook niet, dezelfde reden', loog ze tegen hem.

Jake glimalchte "Ach, het verruimt je blik als je over de grond en het water reisd" hij glimalchte "Plus onderweg kan ik de taal nog wat bijslijpen" hij ging met een hand door zijn korte bruine haar.

'Ja, dat is waar', zei ze instemmend. Het was ook wel nodig om te weten met welk landschap je te maken had in een land, want je zou moeten kunnen vluchten als het nodig was. 'Wat voor een onderzoek doe je eigenlijk precies?', vroeg ze nieuwsgierig en keek naar de trolley die hij nog steeds achter zich aansleepte( wat logisch is want hij laat hem natuurlijk niet ineens gewoon achter xD) .

Jake glimalchte. Nu kwam het eropaan of hij haar genoeg vertrouwde om een hint te droppen. Hij waagde het erop. "Ik doe onderzoek naar mutaties van flora en fauna" hij keek haar met een onderzoekende glimalch aan. Hoe zij nu zou reageren zou bepalen hoever hij haar verder nog zou vertrouwen.

Lucy's ogen werden even heel groot nadat hij antwoord had gegeven op haar vraag. 'Gaaf', zei ze misschien net iets té enthousiast. Zou hij...?, dacht ze. Nee, het zou wel heel toevallig zijn als ze precies hém tegen kwam en een gemuteerde bleek te zijn. Toch lette ze goed op zijn bewegingen, ergens hopend dat hij inderdaad een gemuteerde was.

Jake liep rustig verder. Uit haar reactie maakte hij op dat ze een van hen was. En ook al was het onhandig, hij was nieuwsgierig. Hij glimalchte vriendelijk naar haar "Gezien je reactie ga ik ervan uit dat je een van ons bent. Maar zeg het gerust als je geen flauw idee hebt waar ik het over heb"

Er ging even een steek van angst door haar heen. Hij had haar door, maar ze wist niet of hij wel aan haar kant hoorde. Ze kon nu moeilijk zeggen dat ze niet bij de gemuteerden hoorde, dus ze knikte maar. Ze dacht aan de vraag die Malaya haar had gesteld om erachter te komen of ze een ontsnapte was of niet, maar ze had het idee dat die vraag niet echt nodig was. Toch keek ze hem vragend aan en hoopte dat hij zou snappen wat ze wilde vragen.

_________________________________________
Als Lilly een tracker zou zijn geweest dan zou Jake echt een probleem hebben gehad, bedenk ik me nu xD

nee, jake wil het meteen weten of iemand een tracker is of neit, dan hoeft hij bij die persoon niet extra op zijn hoede te zijn. In zijn beleving gaat hij aan een tracker net zo snel dood.

Jake knikte "Ontsnapte? Ik ook. Al wil ik je wat vragen om het van jouw kant zeker te weten... Is er een alternatief voor de stof of doen de ontsnapten het aleen op gestolenstof."

Lilly verbaasde zich over zijn openheid. 'Volgens mij is er een alternatief', zei ze een beetje aarzelend. Ze had alleen maar geruchten gehoord en wist het dus niet honderd procent zeker, maar durfde het erop te wagen. Ze was een nogal doorzichtig persoon, dus Jake zou wel doorhebben dat ze een ontsnapte hebben, maar snapte ook wel waarom hij het toch nog even vroeg voor de zekerheid. Ze keek een beetje onzeker naar Jake. Ze had geen flauw idee wat hij zou doen als ze het fout had geantwoord, maar daar zou ze wel snel achter komen.

__________________________________________________________
Ik ben echt heel erg kansloos Er is toch een alternatief? xD Ooohhh ik voel me dom

New

Malaya stond het uitzicht te bekijken vanaf de muur en ze keek over China heen. Het maanlicht gaf het een spookachtig uiterlijk. De wind door haar haren gaf haar een gevoel van pure vrijheid en even sloot ze haar ogen. Ookal was ze op de vlucht was ze gelukkig. Ze was vrij, compleet vrij. Er was niemand die de baas over haar was en ze kon doen wat ze wilde, dat was precies het leven dat ze wilde.

Sam stond verwonder om zich heen te kijken. Hij had altijd al eens naar de Chinese muur gewild en hij had niet gedacht dat hij er ooit zou komen. Hij vond het bijna jammer dat hij hier niet voor altijd kon blijven. Bijna maar als hij hier zou blijven zou hij al het andere wat hij nog in zijn leven wou doen moeten opgeven en dat zag hij niet zitten.

Malaya snoof de frisse geur op. Hoewel het de Filipijnen niet waren was elk deel van Azië geweldig in haar ogen. Ookal trok ze de laatste tijd door verschillende landen voelde ze zich toch het meest thuis tussen de mensen die op haar leken en haar volk waren. Met nog steeds een zweem van een glimlach op haar gezicht draaide ze zich om. De glimlach verdween meteen toen ze zag dat er niet ver van haar vandaag een schim stond. Meteen was ze op haar hoede. Het was niet normaal om 's nachts over de chinese muur te lopen, ookal deed ze dat zelf ook. Dat maakte de kans dat het een Tracker was alleen maar groter.