Een plein vol met terrasjes-Sidney, Australia

"Van Amerika naar Italië. Dat is niet niets. Hoe komt het dat je verhuisd bent?" Vroeg Phoebe met een brede glimlach aan Ethan. Ze voelde aan de hitte van de zon dat het middag begon te worden, want hij brandde op volle sterkte op haar zwarte haar, dat steeds meer warmte opnam. Ze streek een pluk lauwwarm haar achter haar oor en keek Ethan nog steeds op dezelfde manier aan. Ze begon hem te mogen, iets wat misschien niet zo'n slim idee was.

Ethan was verbaast door de vraag van haar. Hij vond zelf wel logisvh. Vooral omdat hij langzaam haat kreeg aan Amerika door alles wat daar gebeurt was. Hij hoopte dat hij daarnooit mer hoefde te komen. ''Ehm ik dacht dat het beter was. En ik kreeg een betere baan in Italie'' zei Ethan rustig. Een betere baan was waar al zouden nog veel mensen dat niet zeggen. Door zijn verleden dacht hij heel anders over dingen dan andere mensen. Dat vond hij zelf helemaal niet erg omdat het toch zo was.

Wat was er ookalweer gebeurd in Amerika?
----
"Ah, okee, dat is interessant." Zei Phoebe met een glimlachje. "De pizza's daar schijnen ook erg lekker te zijn." Zei ze met een glimlachje. Ze begon rustig alle andere mensen op het terras te bekijken. Ze glimlachte toen ze een typische Australische crocodile Dundee zag. De man zag er echt precies zo uit. Van zijn bruine laarsjes tot zijn gleufhoed met krokodillentanden op de rand aan toe.

op straat leven, bijna vermoord
----------------------------------
Ethan lachte kort om wat Phoebe zei. Hij vond het wel grappig dat iedereen daar meteen aan dacht als je Italie zegt. Italie was er wel bekend om maar er waren nog veel betere dingen daar. Eigenlijk at hij bijna nooit pizza in italie. Kwam ook omdat hij werkte voor de mafia en dus duur at. ''Ja dat klopt. Al adviseer ik ook de pastas aan'' zei hij met een glimlach die eerlijk was. Hij zag dat ze rond keek en probeerde zich in te houden om niet alles helemaal op te nemen. Dat zou veelste veel opvallen en dat wou hij niet.

"Hmm ravioli." Zei Phoebe met een glimlachje. Ze droomde even weg bij de smaak van de heerlijke pasta. Ze zei dit ook om even aan te geven dat ze niet dacht dat mensen in Italië op pizza's leefden. Ze hield er absoluut niet van om als een dom giechelend wicht over te komen. Ze nam een slok van haar heerlijk koele water en zag hoe crocodile dundee probeerde om een serveerster te versieren. Ze kon het niet laten breed te glimlachen, aangezien de vrouw er duidelijk niet van gediend was.

Ethan was blij dat ze er even om leek te dag dromen. Hij hield van Italie. Maar dat kwam ook vooral omdat hij daar nu hoorde. Toen hij haar zag glimlachen snapte hij het niet goed. Hij keek naar waar ze keek en zag een exentrieke ausralische man zich op dringen aan een vrouw. Eigenlijk vond hij het erder zielig voor de vrouw dan dat hij er om lachte. Toch moest hij er ook wel om glimlachen. ´´Weet je wat nog meer typisch is aan Italie. Dat zo iets niet gebeurd´´ zei Ethan terwijl hij naar de man wees. Hij vond dat de mannen in italie meer respekt hdden. Maar je moest eigenlijk geen vooroordelen hebben daarover. Iedereen was anders.

"Tja, ik denk inderdaad dat er in Italië niet zoveel mannen rondlopen met een crocodile-dundee hoed." Zei Phoebe met een brede glimlach. "Nee, even serieus, ik denk dat overal op de wereld wel van dat soort mensen rondlopen. Ik heb van vriendinnen gehoord dat ze in Italië juist het land uit gekeken zijn." Zei ze nuchter. Ze wist nog wel hoe geanimeerd haar vriendin dat had verteld. Het was al weer een tijdje geleden, maar ze had het zo'n grappig verhaal gevonden dat ze dat had onthouden. Ookal was het van voor haar tijd in het lab.

´´Oke ik geef toe dat ze overal te vinden zijn. Maar in mijn buurt woont er gen´´ zei Ethan rustg. Al zou ze het nooit raden de mafia waren alleen streng voor zich zelf. Mesjes verkrachten deden ze niet. Alleen misschien lije er op. ´´Maar misschin is het niet slim om daar over te beginnen. Ander zitten we dalijk de hele tijd te discuseren. Dus wat zijn je hobbys´´ vroeg Ethan met een glimlach.

"Ik speel flamencogitaar." Zei Phoebe met een glimlachje tegen Ethan. Op dat moment sprong er een ontzettend klein mager scharminkel van een zwarte kat zonder staart op haar schoot. "Ik miste je al." Zei Phoebe tegen het beestje, dat meteen haar nagels in haar T-shirt zette. Phoebe haakte de bewuste nagels er voorzichtig uiten glimlachte naar Ethan. "Dit is Giant." Zei ze tegen Ethan, en ze hield de kat in haar armen. "Ik geef hem al een jaar royaal te eten, maar hij wilt er maar niet gezond uit komen te zien." Zei ze, als commentaar op het feit dat de kat nogal magertjes was.

Ethan was verbaast dat ze dat deed. dat was niet iets wat veel voor kwam dus zeker uniek. Verbaasd keek hij op toen de kat op haar sprong. Meestal dacht hij aan zich zelf vroeger als hij zulke beesten zag. Ook al had hij geen huisdier hij gaf ze meestal wel eten. Giant glimlachte daarm ook naar Giant. ´´Al naar een dierenarts geweest´´ vroeg Ethan aan Phoebe. Zo iets was meestal niet normaal en dit keer geloofde hij haar wel dat ze dat ook echt deed.

"Ja, het schijnt helemaal gezond te zijn. Ze hebben dat in drie landen gezegd, dus ik geloof het wel. Ze zeggen dat het iets met zijn ras te maken heeft in het ene land, en in het andere land raden ze me verschrikkelijk duur kattenvoer aan. Oh ja, en in Zuid-Amerika wouden ze hem krokodil voeren. Dat heb ik toch maar niet gedaan." Ze Phoebe met een glimlachje. Ze aaide het zwarte katje over zijn koppie en het beest spinde en sloeg zijn klauwtjes in haar benen. Phoebe zette ze met een pijnlijk gezicht op haar tas, die al helemaal onder de door de kat gemaakte krassen zat.