De toren van pizza - Pizza - Italie

Toby zat op een kruk te tekenen. Hij was blij dat hij weer terug was in Italie al liet hij het extra laat weten aan zijn baas. Hij wist dat zijn ochter hem dan kwam op zoeken en wou toch eerst wat dingen duidelijk hebben. Hij zat ook geen toersietn te tekenen maar de prooien die hij had gezien. Helaas waren ze ontsnapt maar zo kwamen misscjien andere trackers ze tegen. Al kende hij er eigenlijk verder amper. Maar drie van toen ze de brief kregen. Toch hoopte hij dat het bij iedereen terecht zou komen.

Jean-Ann liep rustig rondjes rond de toren en de gigantische rij die bij de ingang stond, toen ze halverwegen haar derde rondje was zag ze een bekende, nou ja, een vage bekende. Ze herkende een van de drie trackers die ze gezien had bij het ontvangen van de brief met instructies. "Hallo..." zei ze met een brede grijns toen ze dichter bij hem was.

Ethan was net klaar mt de tweede van de meisjes die hij had gezien toen hij een bkende stem hoorde. Hij hoefde ook niet om te kijken en kon gewoon verder tekenen. ''He, hb jij al geluk gehaden iemand mee gekregen'' vroeg hij meteen zakelijk. Misschien was hij de neigste die nog helemaal geen gevecht had gehad. Alleen vertrouwde probeerde te winnen zodat ze levend terug kwamen. Maar het was zijn keus en hij bleef er bij. Behalve als het hem georderd werd om niet te doen.

nieuw
-
Weer zat Heather in haar rol als toeriste, haar camera had ze in haar hand, maar foto's maakte ze niet op het moment. Ondanks haar rol wilde ze wel met mooie foto's weggaan, dus niet een paar simpele toeristen kiekjes maar foto's met een verhaal. Of gewoon van de prachtige omgeving. Waarschijnlijk zou het beide worden, of een combinatie van die twee. Ze had haar idee over een perskaart voorgelegd bij haar bazen en die zouden erover gaan nadenken. Dus nu moest ze het maar doen met de reguliere openingstijden van gebouwen, soms maakte dit soort toeristenpleisters uitzonderingen voor mooie plaatjes. Een rustig plaatje leverder meer publiciteit op dan een plaatje met hordes toeristen, zelfs Heather wist dat. Verveeld ging ze achter in de rij staan terwijl ze haar ogen de kost gaf en haar oren spitste op rare gesprekken die ze moest uitpluizen.